ကိုထူးဆဏ္းေရးသား တင္ျပထားတဲ့ အင္ၾကင္းေက်ာက္နဲ႔ ပါတ္သက္တာေလးကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဗဟုသုတျဖစ္ေပါ့ဗ်ာ။ တရုတ္ႀကီးကေတာ့ အကုန္၀ယ္တယ္ေနာ္ လူ၀ယ္တယ္ ေက်ာက္၀ယ္တယ္ ေမြေတြ
လည္း ၀ယ္တယ္ အစစအရာအရာ ျမန္မာျပည္ ဗမာျပည္ကထြက္တာမွန္သမွ် အကုန္၀ယ္တယ္ဗ်ာ။ အခုေျပာမွာကေတာ့ သရုပ္ႀကီးဘဲေခၚေခၚ တယုတ္ႀကီးဘဲေျပာေျပာ တရုတ္ႀကီးဘဲေျပာေျပာ အဲဒီေကာင္
ေတြကေတာ့ ေက်ာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ကို ၀ယ္ေနတယ္။ လူ၀ယ္လိုအားကလည္း မနဲမေနာ္ပါ
ဘဲ သန္းေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ လိုအပ္ေနတာတဲ့ဗ်ာ က်ဳပ္တို႔ျမန္မာျပည္ ဗမာျပည္တစ္ျပည္လံုး လူ
အားလံုးေပါင္းမွ သန္းေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ေလးဘဲရွိတာ သူတို႔ရဲ့ မိန္းကေလးလိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ အဲဒီ
ေလာက္ရွိတယ္ဆိုေတာ့ ေက်ာက္စရာဘဲဗ်ာ။ လူေမွာင္ခိုေစ်းကြက္ဟာ ဒီကေနျဖစ္ေနတာေနမွာေနာ္။
တရုတ္ႀကီးေတြရဲ့ ကေလးေမြးရာမွာ ကန္႔သတ္ခ်က္ေၾကာင့္ မိန္းမလိုအပ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္လာတာ မိတ္ေဆြမ်ား
လည္း အသိဘဲ။ ဒါေတြထား အင္ၾကင္းေက်ာက္ေတြလည္း အခုေၾကးႀကီးေပး၀ယ္တယ္ သူတို႔က သိန္းတစ္
ရာႏွင့္ ၀ယ္တယ္ဆို ဆယ္ဆမကျမတ္တယ္ဆိုေတာ့ကာ ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာက ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ
ကုန္ၾကမ္းေတြေတာ့ ရွိတယ္ အဲဒီကုန္ၾကမ္းေတြကို ကုန္ေခ်ာအျဖစ္ထုတ္လုပ္ၿပီးေတာ့ ေရာင္းခ်မယ္ဆိုလို႔
ရွိရင္ ပိုၿပီးေတာ့ တိုင္းသူျပည္သားေတြ ခံစားရတာ ပိုေကာင္းလာမယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒါေတြကို ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္
တဲ့ သူေတြကေနၿပီးေတာ့ ကိုယ့္တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း စာနာနားလည္စြာနဲ႔ အလုပ္ေတြ တြဲလုပ္ၾကမယ္
ဆိုရင္ မေကာင္းဘူးလား။ ကုန္ၾကမ္းေတြခ်ည္း ေရာင္းေနရင္ မျမတ္ဘူး။ ဥပမာဗ်ာ ကၽြန္းတစ္တန္ကို 7 သိန္းထားဦး အဲဒီကၽြန္းတစ္တန္ဟာ ကုန္ေခ်ာျဖစ္သြားရင္ 15 သိန္းလည္းျဖစ္ႏိုင္သလို 25 သိန္းလည္းျဖစ္ႏိုင္
တယ္ ဒီေတာ့ကာ ကုန္ၾကမ္းအျဖစ္ဘဲ မေရာင္းဘဲ ျပည္တြင္းမွာ ကုန္ေခ်ာအျဖစ္ ထုတ္လုပ္ၿပီးေတာ့ကာ
ေရာင္းခ်မယ္ဆိုရင္ ဒီထက္အျမတ္လည္းမ်ားမယ္ ပိုလည္းအက်ိဳးရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ေငြေၾကး
တတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြက ေငြကို အလကားဘဏ္မွာ အပ္ၿပီးေတာ့ ထားေနမယ့္အစား အက်ိဳးမ်ားမယ့္ အရာေတြ
ကို စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးေတာ့ကာ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ပိုအဆင္ေျပလာမယ္ထင္တယ္။ ေရာင္းခ်င္တဲ့သူကလည္း
ျပည္တြင္းမွာဘဲေရာင္းေပါ့ ဒါမွသာ တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာပန္းလည္းလွမယ္ အက်ိဳးလည္းမ်ားမယ္။ အခုေတာ့ သူမ်ားျပည္သြားၿပီးေရာင္းရေတာ့ ဟိုကႏွိမ္ရင္လည္း ခံရဦးမယ္။ ေအာက္ႀကိဳ႕ၿပီးေတာ့ ေရာင္းမယ့္အစား
အဆင့္အတန္းျမင့္ျမင့္နဲ႔တာ ျပဳလုပ္ေရာင္းခ်မယ္ဆိုရင္ မ်က္ႏွာမငယ္ရေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ရခ်င္ရင္လာခဲ့။ ဒါမ်ိဳးေပါ့ ဟုတ္ဘူးလား။ က်ဳပ္တို႔ေတြလည္း ကားမထုတ္တတ္ေတာ့ ထုတ္တတ္တဲ့ ဂ်ပန္တို႔ ကိုးရီးယားတို႔
သြားၿပီး ၀ယ္ရသလိုမ်ိဳးေပါ့။ သူတို႔ေတြလည္း ၀ယ္ခ်င္ရင္ ရခ်င္ရင္ေတာ့ လာရမွာဘဲေလ။ ကဲဗ်ာ ဒီေလာက္
ပါဘဲ ကိုယ္ကတာေျပာေနတာ ကိုယ့္ထက္သိတဲ့သူေတြခ်ည္းပါဘဲ။ သိေတာ့သိတယ္ မလုပ္ႏိုင္တာနဲ႔ တစ္ၿခိဳ႕ကလည္း မလုပ္တတ္တာ အဲဒါေတြေၾကာင့္ ရတာေလးအျမတ္ဘဲဆိုၿပီးေရာင္းေနရတာ ဒီတိုင္းျပည္
က အဖိုးတန္ကၽြန္းေတြလည္း ေျပာင္သေလာက္ရွိေနၿပီ။ ေနာက္ေက်ာက္စိမ္းဆိုလည္း ထိုနည္း၄င္း ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အမ်ားႀကီးဘဲေနာ္ အကုန္ အကုန္ကို မသြားၾကတာ ဒီက ပညာကမတတ္ အေမွ်ာ္အျမင္
နဲ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရန္လိုေနၾကရတာနဲ႔ တိုင္းျပည္လည္း မြဲေနတဲ့သူေတြ မ်ားတာဘဲ အဖတ္တင္
တာပါဘဲ။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းမွ မညီညြတ္တာ တစ္ေယာက္ႀကီးပြါးတာ တစ္ေယာက္မနာလိုတဲ့ဟာက
အက်င့္လိုျဖစ္ေနၿပီ။ အဲဒါေတြက မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ တစ္ကယ္မျဖစ္သင့္တဲ့ အရာေတြပါ။ အာဏာရွိတဲ့သူက
လည္း ငါအာဏာရွိတုန္းေဆာ္မယ္ဆိုတာႀကီးပါဘဲ ကိုမင္းကိုႏိုင္ေဟာေျပာသလိုပါဘဲ နားေထာင္္ဘူးတဲ့
သူေတြေတာ့သိမယ္။ အဲဒီလိုဘဲဗ်ာ အက်င့္စာရိတၱေတြကလည္း အေတာ္ပ်က္စီးေနၾကတယ္။ ဒါေတြဟာ
တစ္ေယာက္ခ်င္း တစ္ဦးခ်င္းကေန တစ္မိသားစုခ်င္း တစ္ရြာခ်င္း အဲဒီလို ေကာင္းလာမွ အားလံုးေကာင္းပါ့
မယ့္ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ခ်င္းလည္းေကာင္းေအာင္ တစ္မိသားစုခ်င္းလည္း ေကာင္းေအာင္ တစ္ရြာလံုး
ေကာင္းေအာင္ တစ္ၿမိဳ႕လံုးေကာင္းေအာင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ၾကေစခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။
ကဲဗ်ာ ေလလည္း အေတာ္ေလးရွည္သြားၿပီ။ က်ဳပ္လည္း သူမ်ားေရးသားတာေတြခ်ည္း ဖတ္ေနရတာမ်ား
ေတာ့ ကိုယ္ကိုတိုင္ေရးသားထားတာေလးေတြကိုလည္း မ်ားမ်ားဖတ္ႏုိင္ဘို႔အတြက္ ေစတနာေကာင္းနဲ႔
ေရးသားတာပါ။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် သူမ်ားေတြေရးသားတဲ့ သတင္းေတြ ေၾကာ္ျငာေတြ စသျဖင့္ မ်ားစြာဖတ္
ေနရတယ္။ ကိုယ္ေရးထားတာေလးေတြကိုေတာ့ ကိုယ့္ဆိုက္ကိုေရာက္တဲ့သူေတြေတာ့ ဖတ္ျဖစ္ၾကမယ္
ထင္ပါတယ္။ မဖတ္ခ်င္လို႔ ေက်ာ္သြားရင္လည္း ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ဖတ္သင့္ဖတ္ထိုက္တာေလးေတြေတာ့
ဖတ္ၾကေပါ့ မွတ္ၾကေပါ့ဗ်ာ။ ကိုယ္မသိေသးတာ သူမ်ားသိတယ္ သူမ်ားမသိေသးတာကိုသိတယ္။ အဲဒီလို
ဘဲ ကိုယ္မသိေသးတာေလးေတြကို ဖတ္ၾကေပါ့ဟုတ္ဘူးလား။ က်ဳပ္က စာအေရးအသား အေတာ္ညံ့တယ္
ဗ်ာ။ ျမန္မာစာ ဗမာစာေတာင္ မွန္ေအာင္မေရးတတ္ဘူး ေနာက္ၿပီး စာေရးရင္ စာလံုးေတြ အက်အနမ်ား
တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပင္လို႔ေတာ့ ဖတ္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။ က်ဳပ္ရဲ့မိတ္ေဆြ ကိုထူးဆဏ္းရဲ့ အင္ၾကင္းေက်ာက္နဲ႔
ပါတ္သက္တာေလးေတြကိုလည္း ဗဟုသုတျဖစ္ ဖတ္ဖို႔အတြက္ ေအာက္မွာ ေဒါင္းေလာ့ခ်လိုက္ပါ။
အလုပ္သမတစ္ဦးက သစ္ေမႊးပ်ဳိးပင္ေပါက္ဥယ်ာဥ္တစ္ခု၌ ေအာင္ျမင္ျဖစ္ထြန္းမည့္ပ်ဳိးပင္တစ္ပင္ကို ျပေနစဥ္။သစ္ေမႊးစိုက္
ပ်ဳိးျခင္းသည္ ႏိုင္ငံျခား ၀င္ေငြရရွိရန္ အခြင့္အလမ္းေကာင္းတစ္ခုျဖစ္ေသာေၾကာင့္လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေတာင္သူမ်ားကသစ္ေမႊး စိုက္ပ်ဳိးျခင္းကို ပိုမိုစိတ္၀င္စားလာၾက သည္။“သစ္ေမႊးက ေလာေလာဆယ္ ျပည္ တြင္းထုတ္လုပ္အား နည္းေနပါေသး တယ္။အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသ ေစာ္ဘြား ႏိုင္ငံေတြကေတာ့ သစ္ေမႊး ကို အဆီထုတ္ၿပီးေဆး၀ါးနဲ႔ အေမႊးအႀကိဳင္ ျပဳလုပ္တဲ့ေနရာမွာ သံုးၾကတယ္” ဟု သစ္ေတာထြက္ပစၥည္း ဖက္စပ္ေကာ္ပို ေရးရွင္းမွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦး က ေျပာၾကားသည္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွစ၍အဆိုပါ ေကာ္ပုိေရးရွင္း က အပင္ ၆၀ စမ္းသပ္စိုက္ပ်ဳိး ခဲ့ရာယခုအခါတြင္အပင္ေပါင္း ၂,၀၀၀စိုက္ပ်ဳိးထားေၾကာင္း၊ သစ္ေမႊးမွာ သာမန္အပင္တြင္ မေမႊးဘဲမိႈစြဲကပ္ေရာဂါ၀င္ၿပီး အပင္အနာရမွသာလွ်င္ အေမႊးနံ႔၀င္ကာသစ္ေမႊးျဖစ္ လာၿပီးအပင္ လံုးပတ္ ၁၀ လက္မ ခန္႔အရြယ္ တြင္ မႈိေဆးသြင္းႏိုင္ေၾကာင္းသိရသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ အပင္သက္ငါးႏွစ္၊ ေျခာက္ႏွစ္ခန္႔အရြယ္တြင္ ေဆးထိုး၍ သစ္ေမႊးျပဳလုပ္ရာ ယခုအခါ ေအာင္ျမင္ေနၿပီး ျပည္ပေဈးကြက္ သို႔ တင္ပို႔႔ႏိုင္ၿပီ ျဖစ္သည္။
“သစ္ေမႊးကအျမဲစိမ္းသစ္ေတာ အမ်ဳိးစားထဲမွာပါေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေအာက္ပိုင္းမွာ စိုက္လို႔ျဖစ္ေပမယ့္ စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္ႀကီးတယ္။ မူရင္း ေဒသျဖစ္တဲ့ကခ်င္ျပည္နယ္တို႔လို ေနရာမ်ဳိးမွာစိုက္ရင္မ်ဳိးက ေဈးႀကီးေတာ့ ေတာ ခုတ္၊ ေျမယာျပဳျပင္တဲ့အခ်ိန္က စၿပီး အပင္ေပါက္ တဲ့အထိဆိုရင္ တစ္ဧက ကို သိန္း ၂၀ ကေန ၃၀ ၾကားေလာက္ စရိတ္ရွိေတာ့ ေတာင္သူက ရင္းႏွီးဖို႔ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားမယ္။ ပ်ဳိးတစ္ ပင္ကို က်ပ္ ၁,၅၀၀၊ ၂,၀၀၀ ေလာက္ ရွိေတာ့ ေတာင္သူက ျမန္ျမန္ႀကီးၿပီး ျမန္ျမန္ ေငြေပၚမယ့္ အပင္မ်ဳိးကိုပဲ စိုက္ခ်င္ၾက တယ္”ဟု ၎က ေျပာၾကားသည္။
သစ္ေမႊးတစ္ကီလိုဂရမ္လွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၈၀၀ မွ ၁၀,၀၀၀ ေက်ာ္ တန္ထိရွိသည္။ ၿပီးခဲ့ေသာ သံုးေလးႏွစ္ ခန္႔မွစ၍ ျပန္လည္ ေခတ္စားလာျခင္း ျဖစ္သည္။ မ်ဳိးတံုးအႏၲရာယ္ က်ေရာက္ေနသည့္ သစ္ပင္မ်ဳိးႏြယ္အျဖစ္ သတ္မွတ္၍ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားမႈကို ထိန္းခ်ဳပ္ ထားေသာ သစ္ေမႊး မ်ဳိးစိတ္ေပါင္း ၁၅ မ်ဳိးခန္႔ရွိရာ ျမန္မာျပည္တြင္ မ်ဳိးစိတ္ ႏွစ္မ်ဳိးရွိေၾကာင္း သိရသည္။
“စိုက္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ႏုိင္ငံျခား၀င္ေငြ ရရွိဖို႔အတြက္ အေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ ေတာင္သူေတြလည္း တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္ အေနနဲ႔ တစ္အိမ္ကို ေလး၊ ငါးဆယ္ပင္ ေလာက္ စိုက္ၿပီး ေအာင္သြားေတာ့ လည္း အက်ဳိး ရွိတာေပါ႔။ ေလာေလာ ဆယ္ေတာ့ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းရွင္ေတြ စုိက္ေနတယ္”ဟု ၎က ေျပာသည္။
“သစ္ေမႊးကုိ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အေစာ ပိုင္းေလာက္ကစၿပီး စုိက္ထားတာ။ အခုဆုိ အပင္က တစ္ႏွစ္သားေလာက္ ရွိၿပီ။ အခု ေျခာက္ဧက စုိက္ပ်ဳိးထားပါ တယ္။ သစ္ေမႊးပင္ေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံ အႏွံမွာ ေပါက္ႏုိင္ၿပီး အပူပုိင္းေဒသေတြ မွာစုိက္ပ်ဳိးရင္ ေမလကေန ဇြန္လ အထိ ႏွစ္လအတြင္းအၿပီးစုိက္ပ်ဳိးရတယ္”ဟု ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕နယ္တြင္ သစ္ေမႊးစုိက္ပ်ဳိး သူ တစ္ဦးက ေျပာသည္။
မိုးဦး၊ မုိးလယ္ႏွင့္ မုိးေႏွာင္းကာလ သံုးႀကိမ္တြင္သာ ေျမဩဇာ ထည့္သြင္း ရေၾကာင္း၊ အပင္သက္တမ္း သံုးႏွစ္ျပည့္ ေသာအခါ အပင္ ဖ်ားမွအရင္းအထိ ပင္စည္အတြင္းသုိ႔ လြန္ျဖင့္ အေပါက္ငယ္မ်ားေဖာက္ၿပီး ေဆးထည့္ရေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။ သစ္ေမႊးပင္သည္သဘာ၀အားျဖင့္အေမႊးနံ႔မရွိေၾကာင္း ၊ေဆးထည့္ၿပီးေလးလအၾကာ၌ ေပါင္းဆီထုတ္ႏုိင္ေသာ္လည္း အပင္သက္တမ္း ငါးႏွစ္ေျခာက္ႏွစ္သားမ်ားတြင္ အပင္ကုိ ခုတ္ လွဲၿပီး ေပါင္းခံေၾကာင္း ျမစ္ႀကီးနား ၿမိဳ႕နယ္တြင္ သစ္ေမႊးစီးပြားျဖစ္ စုိက္ပ်ဳိး သူက ရွင္းျပသည္။ “သစ္ေမႊးကုိ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က စတင္ စုိက္ပ်ဳိးထားၿပီး တစ္ဧကကုိ အပင္ ၆၅၀ ႏႈန္းနဲ႔ ဧကေပါင္း ၆၀ စုိက္ပ်ဳိးထား ပါတယ္။ အေစ့ကုိ ပ်ဳိး ၿပီးတစ္ႏွစ္သား အရြယ္ေရာက္မွတစ္ေပခြဲပတ္လည္ အနက္က်င္းတူးၿပီး ေျပာင္းေရႊ႕ စုိက္ပ်ဳိး တာပါ။ တစ္ပင္ကုိ ရွစ္ေပျခား စုိက္ပ်ဳိး ပါ တယ္။ အခုဆုိ အပင္သက္တမ္းက သံုးႏွစ္နီးပါးရွိၿပီ”ဟု ၎က ေျပာသည္။
“အပင္ေပါင္းခံတဲ့အခါမွာတစ္ပင္ကုိ ေပါင္းအုိးနဲ႔သံုးႀကိမ္ေလာက္ ေပါင္းခံရၿပီးေတာ့ တစ္အုိးကုိ ပင္နီစလင္ ပုလင္း ႏွစ္ပုလင္းေလာက္ ရတယ္။ တစ္ပုလင္း ကုိ ေငြသံုးသိန္း၀န္းက်င္ ေဈးရၿပီးေတာ့ အပင္တစ္ပင္ကုိ ပင္နီစလင္ ပုလင္း ကုိးပုလင္းေလာက္ ထြက္တယ္။ တန္ဖုိး အေနနဲ႔ကေတာ့ တစ္ပင္ကုိ ေငြက်ပ္ ၂၇ သိန္း ၀န္းက်င္ရတယ္”ဟု ၎က ရွင္းျပသည္။
သစ္ေမႊးစုိက္ပ်ဳိးရာတြင္ တစ္ဧက လွ်င္ က်ပ္ ၆၅ သိန္းခန္႔ ကုန္က်ၿပီး တစ္ပင္လွ်င္ ၁၅ သိန္းခန္႔ အျမတ္ရရွိ ေၾကာင္း၊ ထုိင္းႏုိင္ငံထုတ္ မႈိေဆးကုိ အသံုးျပဳပါက အထြက္ႏႈန္းပုိၿပီး ကုန္က် စရိတ္မွာလည္း မူလထက္ ေလးဆခန္႔ပို မိုကုန္က်မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
သစ္ ေမႊးကို တုိင္းရင္းေဆး၀ါး ထုတ္လုပ္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ား၊ ေရေမႊး ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ မပါမျဖစ္ အသံုး ျပဳၾကေၾကာင္း သိရသည္။
http://www.myanmar.mmtimes.com/2010/upper/494/upper03.html
စာေရးသူသည္ သစ္ေမႊးႏွင့္ မစိမ္းပါ။ ၁၉၆၉-၇ဝ က စာေရးသူတုိ႔၏ ဇာတိ အိႏၵိယ-ျမန္မာ နယ္စပ္ တမူးၿမဳိ႕တြင္ တစ္ဘက္ႏုိင္ငံသုိ႔ ေမွာင္ခုိ သစ္ေမႊးေရာင္းဝယ္မႈ အလြန္ႀကီး ထြားခဲ့ပါသည္။ သစ္ေမႊးႏွင့္ ႀကီးပြား သြားၾကသူမ်ားလည္း ရွိသလုိ သစ္ေမႊးျဖင့္ ဘဝပ်က္သြားၾကသူမ်ားလည္း ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါသည္။
ျမန္မာ့သစ္ေမႊးသည္ ယေန႔ ကာလတြင္လည္း ရတနာတစ္မ်ဳိး ျဖစ္ေနပါသည္။ ျမန္မာ့သစ္ေမႊးသည္ ကမၻာ့ ေစ်းကြက္သုိ႔ ေျခဆန္႔ေနပါသည္။ သစ္ေမႊးပင္ကုိ သုံးမ်ဳိးသုံးစား ခြဲျခားႏုိင္ပါသည္။ သစ္ပင္တစ္ပင္တည္းမွ ပင္ခြဲလုိက္လွ်င္ သစ္ေၾကာလုိက္ အကန္႔၊ အကန္႔လုပ္ၿပီး ထြင္းယူရသည့္ အသားပုိင္းက တစ္မ်ဳိး၊ အဆီခဲကတစ္မ်ဳိးႏွင့္ က်န္တစ္ပင္လုံးက တစ္မ်ဳိးဟူ၍ ကြဲျပားသြားပါသည္။
ျမန္မာ့ သစ္ေမႊးရတနာဟု ဆုိရသည္မွာ ကာလေပါက္ေစ်းက သက္ေသခံေနပါသည္။ ထြင္းယူေသာ သစ္ေၾကာပုိင္းက တစ္ပိႆာလွ်င္ တစ္သိန္းမွ ဆယ္သိန္း။ အဆီခဲမွာ တစ္ပိႆာလွ်င္ ဆယ္သိန္းမွ ၁၅ သိန္း။ သစ္ပင္တစ္ပင္လုံးကုိ တစ္ပိႆာလွ်င္ တစ္ေသာင္းမွ တစ္သိန္းအထိ ျဖစ္ေနပါသည္။ ကမၻာ့ေပါက္ေစ်းမွာ အေကာင္းဆုံး သစ္ေမႊးအမ်ဳိးအစားသည္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၂ဝဝဝဝ ခန္႔အထိရွိပါသည္။ အဆီဆုိလွ်င္ တစ္ကီလုိကုိ ေဒၚလာ ၄ဝဝဝဝ အထိရွိသည္ဟု ဆုိပါသည္။
သစ္ေမႊးဟူသည္
သစ္ေမႊးကို ယခင္က အေက်ာ္ဟုလည္း ေခၚေဝၚခဲ့ၾကပါသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း စီးပြားေရး ေလာကတြင္ သစ္ေမႊးဟူ၍သာ ေက်ာ္ၾကားထင္ ရွားခဲ့ပါသည္။ သစ္ေမႊးသည္ ဒက္ဖနီ ေရေမႊးပန္းမ်ဳိးရင္းဝင္ Thymelae-aleae မ်ဳိးရင္းတစ္ခုျဖစ္ၿပီး လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝဝဝ ေက်ာ္ကတည္းကပင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံရွိ ေရွးေဟာင္း အာရိယန္ လူမ်ဳိးမ်ားက စတင္အသုံး ျပဳခဲ့ေၾကာင္း ခုိင္လုံေသာ အာယုေဗဒ ေဆးက်မ္း အေထာက္အထားမ်ား ရွိသည္။ သစ္ေမႊးကုိ အာရိယန္လူမ်ဳိးမ်ားက အာဂါ သုိ႔မဟုတ္ မဟာဂါဟု ေခၚၿပီး ဟိႏၵဴဘာသာအရ Agal ဟုေခၚ၍ သကၠဋဘာသာအရ Agarn ဟုေခၚကာ ပါဠိဘာသာအရ Timiza ဟုေခၚပါသည္။ ႐ုကၡေဗဒ အမည္အားျဖင့္ Agnilaria Agalocha Roxb, Aquilariva Malaceensis, အဂၤလိပ္ အမည္အားျဖင့္ ဗါေမတသသိယ Agarwood, Egel-wood or Aloewood ဟုေခၚ၍ ေရွးေဟာင္း ဟီးဘ႐ူးတုိ႔၏ သမၼာက်မ္းစာတြင္ Aohra ဟု ေခၚခဲ့ၾကပါသည္။ တီးတိန္ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားမ်ားက Houon Noyai ကရင္တုိင္းရင္းသားမ်ားက Halow, ကခ်င္တုိင္းရင္းသားမ်ားက Hpum Sou Pum ဟူ၍လည္း ေကာင္း၊ မူးရာ Mura ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ လီဆူးတုိ႔က Chit Poung ဟုလည္းေကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ေခၚေဝၚၾကေၾကာင္း ေလ့လာ ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ေဒသအမ်ဳိး မ်ဳိးကိုလုိက္၍ အမည္အမ်ဳိးမ်ဳိး ေခၚေဝၚခဲ့ၾကပါသည္။ သုိ႔ရာတြင္ အထက္၌ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတုိင္း သစ္ေမႊးဟူ၍ ေက်ာ္ၾကားထင္ရွားပါသည္။
သစ္ေမႊးပင္သည္ အျမင့္ေပ ၄ဝ ခန္႔ရွိၿပီး လုံးပတ္ ၁ဝ ေပခန္႔ရွိတတ္ ပါသည္။ ပညာရွင္မ်ား ေလ့လာေတြ႕ ရွိခ်က္အရ သစ္ေမႊးပင္အမ်ဳိးအစား ၁၁ မ်ဳိးခန္႔ရွိေသာ္လည္း Aquilaria, Crossnar ႏွင့္ Aquilaria Malauenis အမ်ဳိးအစားႏွစ္မ်ဳိးမွာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ယင္းတုိ႔ကုိ တနသၤာရီတုိင္းႏွင့္ ကခ်င္ ျပည္နယ္တုိ႔တြင္ ေတြ႕ရွိရပါသည္။
ေပါက္ေရာက္ရာ ေဒသမ်ား
သစ္ေမႊးပင္ေပါက္ေရာက္ရာ ေဒသမ်ားမွာ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏွင့္ အာရွ ပစိဖိတ္ေဒသမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အိႏၵိယ၊ နီေပါ၊ ဘူတန္၊ ျမန္မာ၊ တ႐ုတ္၊ ထုိင္း၊ ကေမၻာဒီးယား၊ လာအုိ၊ ဗီယက္နမ္၊ မေလးရွား၊ အင္ဒုိနီးရွား၊ သီရိလကၤာ၊ ပါပူးဝါး နယူးဂီနီႏွင့္ ၾသစေၾတးလ်ကြၽန္းစု အခ်ဳိ႕တြင္ သဘာဝအတုိင္း ေပါက္ ေရာက္ၾကသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ Aquilaria Agalocha Roxb ႏွင့္ Aquilaria Malaccer Lam တုိ႔ကုိ မွတ္တမ္းတင္ထားပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ သစ္ေမႊးေပါက္ေရာက္ရာ ေဒသမ်ားမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ကယား ျပည္နယ္၊ စစ္ကုိင္းတုိင္း၊ ပဲခူးတုိင္း၊ တနသၤာရီတုိင္းတုိ႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။
ေစ်းကြက္ဝင္လာပုံႏွင့္ သမုိင္းေၾကာင္း
သစ္ေမႊးကုိ အာရပ္လူမ်ဳိးမ်ားက ပုိမုိႀကဳိက္ႏွစ္သက္ၾကပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝဝဝ ေက်ာ္ခန္႔မွ စတင္အသုံးျပဳခဲ့ၿပီး အာရိယန္ လူမ်ဳိးမ်ားက စတင္အသုံးျပဳကာ အာဂါဟု ေခၚၾကသည္။ အီဂ်စ္လူမ်ဳိးမ်ား အေနျဖင့္ မံမီ႐ုပ္အေလာင္းမ်ား စီစဥ္သည့္အခါတြင္ သစ္ေမႊးအဆီခဲအား အဓိက ကုန္ၾကမ္းအျဖစ္ အသုံးျပဳေၾကာင္း မွတ္သားရဖူးပါသည္။ အာရပ္လူမ်ဳိးတုိ႔သည္ သစ္ေမႊးကို ဘာသာေရးပြဲေတာ္မွအစ မိသားစုပုိင္းအထိ မီးထြန္းညႇိၿပီး ေမႊးႀကဳိင္သည့္ရနံ႕ကို ႐ွဴ႐ႈိက္ရင္း အပန္းေျဖၾကၿပီး ေရေမႊးစသည့္ ပစၥည္းမ်ားကုိ အနံ႔ၾကာရွည္ ခံႏုိင္ေအာင္ အသုံးျပဳသည္ဟု ဆုိပါသည္။ သစ္ေမႊးကုိ ခရစ္ယာန္ သမၼာက်မ္းစာတြင္ ခရစ္ေတာ္ ေမြးဖြားစဥ္က အေရွ႕ဘက္ႏုိင္ငံမွ ပညာရွင္သုံးဦး ေရာက္ရွိလာၿပီး ခရစ္ေတာ္အား ပူေဇာ္ရာတြင္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းသုံးမ်ဳိးပါ ရွိသည္။ လက္ေဆာင္တစ္မ်ဳိးမွာ မူးရာ – Mura ဟုေခၚသည့္ သစ္ေမႊး ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ သစ္ေမႊးကုိ အထြတ္အျမတ္ အျဖစ္ပူေဇာ္ရာတြင္ ခရစ္ေတာ္ လက္ထက္ကပင္ အသုံးျပဳခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ အမ်ားစုျဖစ္ေသာ ကခ်င္တုိင္းရင္းသားမ်ားက သမၼာက်မ္းစာအတုိင္းမူးရာဟုလည္း ေခၚေဝၚခဲ့ၾကပါသည္။
သစ္ေမႊးသည္ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ေစ်းေကာင္းရရွိလာသည္။ ယင္းအခ်ိန္က ပထမတန္း စား တစ္ပိႆာလွ်င္ က်ပ္တစ္ ေသာင္းေစ်း၊ ဒုတိယတန္းစား တစ္ ပိႆာလွ်င္ ၂၅ဝ က်ပ္ႏႈန္းမွ ေနာက္ ပုိင္းတြင္ ပထမတန္းစား တစ္ပိႆာ က်ပ္ငါးေသာင္း၊ ဒုတိယတန္းစား တစ္ပိႆာက်ပ္ ႏွစ္ေသာင္းငါးေထာင္၊ ေရာေႏွာအတန္းအစား က်ပ္ငါးေထာင္အထိ ေမွာင္ခုိစီးပြားေရး ေလာကတြင္ ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ အထက္တြင္ တင္ျပခဲ့သည့္ အတုိင္း အိႏၵိယ-ျမန္မာ နယ္စပ္တမူးၿမဳိ႕တြင္ ယင္း အခ်ိန္ကာလက သစ္ေမႊးႏွင့္ ႀကီးပြားခ်မ္းသာသြားၾကသူမ်ားရွိ သလုိ သစ္ေမႊးႏွင့္ ဘဝပ်က္သြား ၾကသူမ်ားလည္းရွိခဲ့ပါသည္။
သစ္ေမႊးေစ်းကြက္ ခ်ဲ႕လာပုံမွာ ဤသုိ႔ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ အာသံျပည္နယ္၊ မဏိပူရျပည္နယ္ သစ္ေမႊးကုန္သည္၊ သစ္ေမႊးစုေဆာင္းခြင့္ရသူ အင္ဖာလံၿမဳိ႕မွ မစၥတာ အုိဘုိဒင္က အခြန္ေပးေဆာင္၍ ေပါက္ေစ်းႏွင့္ ဝယ္ယူစုေဆာင္းခဲ့သည္။ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္မႈ အခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ တမူးၿမဳိ႕မွတစ္ဆင့္ မုိးေရးၿမဳိ႕တြင္ ျမန္မာျပည္မွ အၿပီးျပန္သူတုိ႔ထံ အေရာင္းအဝယ္လုပ္သည္။ ဝယ္ယူ သုိေလွာင္ျခင္း၊ ျပန္လည္ ေရာင္းခ်ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ အာသံ ျပည္နယ္က ကုန္သည္ႀကီးမ်ားက ယင္းကာလတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအစုိးရ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ သစ္ေတာ ဝန္ႀကီးဌာန၊ သစ္ေတာဦးစီးဌာန ၫႊန္ ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ထံ သစ္ေမႊးဝယ္ယူ လုိေၾကာင္း ဆက္သြယ္ခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။ ဆက္သြယ္သူမ်ားထဲမွ အာသံျပည္နယ္၊ ဒူဟာဘီၿမဳိ႕ေန မစၥတာ ဒီလစ္ပဒပတာဆုိသူ ပါဝင္သည္။ သူက ျမန္မာျပည္က သတ္မွတ္ထားေသာ စည္းကမ္းမ်ားကုိ လုိက္နာၿပီး ျမန္မာေတာင္သူမ်ားကုိ သစ္ေမႊးပညာသင္ေပးပါမည္ဟု ဆုိ ၿပီး သစ္ေတာဦးစီးဌာနသို႔ တင္ျပ ေတာင္းဆုိခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။
ကသည္းလူမ်ဳိးတုိ႔သည္ သစ္ေမႊး စုေဆာင္းေရး အတတ္ပညာ၊ ထုတ္ယူနည္းအတတ္ပညာ ကြၽမ္းက်င္ပါသည္။ ျမန္မာ-အိႏၵိယ နယ္စပ္ေန တုိင္းရင္းသားမ်ားကုိကသည္း လူမ်ဳိးတုိ႔က သစ္ေမႊးထုတ္ယူေရး အတတ္ပညာသင္ၾကားေပးၿပီး ရွာေဖြ စုေဆာင္းၾကသည္။ သစ္ေမႊးမ်ားကုိ ျမန္မာျပည္ အရပ္ရပ္မွတစ္ဆင့္ အင္ဖာ၊ အာသံ၊ ကာလကတၱားအထိ သစ္ေမႊးအဆီ ထုတ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားထံ တင္ပုိ႔ခဲ့ၾကသည္။ ထုိမွတစ္ဆင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ ပါကစၥတန္၊ အာရပ္ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ အစၥေရးႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ ပုိ႔ၿပီး ေရာင္းခ်ခဲ့ၾကသည္။ အာရပ္ႏုိင္ငံမ်ားသည္ ေရနံေၾကာင့္ ခ်မ္းသာ ၾကြယ္ဝလ်က္ရွိၾကသျဖင့္ သစ္ေမႊးကုိ ေစ်းေကာင္းေပးၿပီး ဝယ္ယူခဲ့ၾကပါသည္။
အသုံးဝင္မႈ
အထက္တြင္ တင္ျပခဲ့သည့္အတုိင္း သစ္ေမႊးကုိ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝဝဝ ေက်ာ္ခန္႔မွ စတင္ အသုံးျပဳခဲ့ၾကၿပီး အာရိယန္ လူမ်ဳိးမ်ားက စတင္ အသုံးျပဳကာ အာဂါဟု ေခၚခဲ့ၾကသည္။ အီဂ်စ္လူမ်ဳိးမ်ား အေနျဖင့္ မံမီ႐ုပ္အေလာင္းမ်ား စီရင္သည့္အခါတြင္ သစ္ေမႊးအဆီခဲအား အဓိကအသုံးျပဳခဲ့ေၾကာင္းမွတ္သား ဖူးပါသည္။ သစ္ေမႊးကုိ တုိင္းရင္း ေဆးဝါးမ်ား ျပဳလုပ္ရာတြင္လည္း အသုံးျပဳေလ့ရွိသည္။ အသည္းေျခာက္ေရာဂါ၊ ေလျဖတ္ေရာဂါ၊ ေသြးကင္ဆာေရာဂါ၊ အသည္းေရာင္ အသားဝါ၊ ေအအုိင္ဒီအက္စ္ ေရာဂါမ်ားအတြက္ အထူးသင့္ေလ်ာ္သည္။ ေရေမႊးႏွင့္ အလွကုန္မ်ား ျပဳလုပ္ရာတြင္လည္း အဓိကကုန္ၾကမ္းအျဖစ္ အသုံးျပဳ သည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ေဒသခံ တုိင္း ရင္းသားမ်ားက ႐ုိးရာေဆးဝါးအျဖစ္ အသုံးျပဳေလ့ရွိသည္။
ေဆးက်မ္းအလုိအရ သစ္ေမႊးသည္ ေအး၏။ အပူကုိႏုိင္ေစ၏။ ေခ်ာင္းဆုိး ေရာဂါ၊ ႏူနာတုိ႔ကုိ ႏုိင္ေစ၏။ ခါးေသာအရသာရွိ၏။ ေၾကညက္ လြယ္၏။ ဝၿဖဳိးေစ၏။ အစာမေၾက ေရာဂါ၊ မ်က္စိေရာဂါ၊ နားေရာဂါတုိ႔ ကို ေပ်ာက္ကင္းေစ၏။ ဆီးရႊင္ေစ၏။ အသည္းႏွင့္ အူတြင္း၌ ျဖစ္ေသာ ေရာဂါမ်ားကုိ ေပ်ာက္ကင္းေစ၏။ ခံတြင္းအနံ႔မေကာင္းျခင္းကုိ ပယ္၏ ဟု ဆုိထားပါသည္။
ႏုိင္ငံတကာတြင္ တုိင္းရင္းေဆး အေမႊးနံ႔သာ၊ အလွကုန္ပစၥည္းမ်ား၊ အေမႊးတုိင္၊ အဓိက ကုန္ၾကမ္းမ်ားအျဖစ္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာမ်ားတြင္ ပူေဇာ္ရန္ သုံးစြဲၾကၿပီး အာရပ္လူမ်ဳိးမ်ားရွိရာ ႏုိင္ငံတုိင္း၌ အိမ္တုိင္းတြင္ သုံးစြဲၾကသည္။ သစ္ေမႊးမ်ားကို အမႈန္႔ ျပဳလုပ္ၿပီး အေမႊးတုိင္မ်ား ျပဳလုပ္၍ ထြန္းညႇိပူေဇာ္ျခင္း၊ အမႈန႔္အား မီး႐ႈိ႕၍ အနံ႔ကို ႐ွဴ႐ႈိက္ျခင္းမ်ားျဖင့္ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕ျခင္းႏွင့္ စိတ္ၾကည္လင္ မႈမ်ားျဖစ္ေစႏုိင္ေသာေၾကာင့္ အလြန္ တန္ဖုိးထားၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။
စြန္႔စားရွာေဖြခဲ့ၾကသည့္အတြက္ မ်ဳိးတုံးလုနီးပါးျဖစ္ခဲ့
သစ္ေမႊးေမွာင္ခုိေစ်းကြက္ က်ယ္ ျပန္႔လာသည့္ ၁၉၆၉-၇ဝ ေနာက္ပုိင္းတြင္ လူငယ္ လူရြယ္မ်ားသည္ စိတ္တူ သေဘာတူ ငါးေယာက္ႏွင့္ အထက္ အဖြဲ႕ဖြဲ႕၍ ခ်င္းတြင္းျမစ္တစ္ေလွ်ာက္ ေတာေတာင္မ်ား၊ မူးျမစ္႐ုိးတစ္ေလွ်ာက္ ေတာေတာင္မ်ား၊ နာဂေတာင္တန္း အေရာက္ေရာက္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ ေတာနက္ႀကီးမ်ား၊ တနသၤာရီတုိင္း ေတာေတာင္မ်ား၊ မဟာၿမဳိင္ ေတာလည္းမက်န္၊ ဆင္မေၾကာက္၊ က်ားမေၾကာက္၊ သူပုန္မေၾကာက္ ေနရာအႏွံ႕ ေက်ာပုိးအိတ္ တစ္လုံးစီျဖင့္ သစ္ေမႊးအရွာ ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕လည္း စြန္႔စားရက်ဳိး၊ အပင္ပန္းခံရ က်ဳိးနပ္ခဲ့ၾကသည္။ အခ်ဴိ႕လည္း ငွက္ဖ်ားဒဏ္၊ ပင္ပန္းမႈဒဏ္မ်ားသာ အဖတ္ တင္ခဲ့ၾကသည္။ ဤမွ်အထိ သစ္ေမႊးေလာဘ၊ သစ္ေမႊးရတနာက ဂုဏ္ႀကီးခဲ့သည္။ ဤမွ်တန္ဖုိးႀကီးေသာ၊ ဂုဏ္ႀကီးေသာ သစ္ေမႊးပင္မ်ားကုိ အလြန္အမင္း စည္းမဲ့ကမ္း မဲ့ ခုတ္ယူခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ မ်ဳိးတုံး လုနီးပါး အေျခအေနျဖစ္ေပၚခဲ့ရ သည္။
အပင္ေတြ႕ေသာ္လည္း အဆီေတြ႕ခ်င္မွ ေတြ႕သည္။ သဘာဝ သစ္ေမႊးပင္မ်ားတြင္ ပ်မ္းမွ်ျခင္းအားျဖင့္ ဆယ္ပင္မွာ တစ္ပင္ႏႈန္းေလာက္သာ အဆီေတြ႕ရသည္ဟု သိရွိရပါသည္။ သည္ေတာ့ ရတနာဟူသည္ ထုိက္တန္ေသာသူမွ ခံစားရသည္ဟူေသာ စကားလည္း မွန္ေနသည္။ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕က ဤေတာဤေတာင္တြင္ ႏွံ႕ႏွံ႕စပ္စပ္ ရွာေဖြခဲ့ေသာ္လည္း သစ္ေမႊးပင္ကုိ ေတြ႕ခ်င္မွေတြ႕သည္။ သို႔ေသာ္ ကံထုိက္ေသာ ေနာက္တစ္ဖြဲ႕က ဤ ေတာဤေတာင္ကို ထပ္မံေရာက္ရွိ ရွာေဖြေသာ္ အဆီျပည့္ေနေသာ တန္ဖုိးႀကီး သစ္ေမႊးပင္ကုိ ေတြ႕ရတတ္သည္။ ရတနာဟူသည္ နတ္ႀကီးလွသည္။ သစ္ေမႊးပင္ဟု ဆုိေသာ္လည္း သာမန္အားျဖင့္မေမႊးဘဲ အပင္မ်ားတြင္ မွဳိစြဲကပ္ေနမွသာလွ်င္ သစ္ေမႊး ရရွိပါသည္။ အဆုိပါ သစ္ေမႊးရရွိမွသာ တန္ဖုိးႀကီးမားသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သစ္ေမႊးရွာအဖြဲ႕တုိ႔သည္ ေတြ႕သမွ် သစ္ေမႊးပင္ဟူသေရြ႕ ခုတ္လွဲ ျဖတ္ေတာက္ အဆီရွာေဖြခဲ့ၾကသျဖင့္ သဘာဝ ေတာေတာင္မ်ားတြင္ သစ္ေမႊးပင္မ်ား ရွားပါးလာခဲ့သည္။ ဤုသုိ႔ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ခုတ္လွဲျဖတ္ေတာက္ ရွာေဖြခဲ့ၾကသျဖင့္ သစ္ေမႊးပင္မ်ားသည္ မ်ဳိးတုံးလုနီးပါး အေျခအေန သုိ႔ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။
သစ္ေမႊးဆီျဖစ္ေပၚေစေသာ ေဆးသြင္းနည္းေတြ႕ရွိ
သစ္ေမႊး၏ အဓိက ဇာတ္ေဆာင္မွာ သစ္ေမႊးပုိး သုိ႕မဟုတ္ ကပ္ပါးမႈိ Fungus ျဖစ္ၿပီး ေရာဂါ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိး အပင္အား ထိခုိက္ခံရမႈေၾကာင့္ ယင္းေရာဂါပုိးကုိ အပင္က ျပန္လည္ခုခံ ႏုိင္ရန္အတြက္ လုိအပ္ေသာအရည္ကုိ ထုတ္ေပးလာၿပီး ထိုရည္အႏွစ္မွ သစ္ေမႊးဆီအျဖစ္ ေျပာင္းလဲျဖစ္ေပၚျခင္းျဖစ္ကာ သစ္ေမႊးပင္၏ သစ္သားေရာင္မွာ အျဖဴေရာင္မွ တျဖည္းျဖည္း အနက္ေရာင္သုိ႔ ေျပာင္းလဲျဖစ္ေပၚၿပီး အနံ႕မွာလည္း ေမႊးရနံ႔ထြက္ေပၚလာ ေၾကာင္းသိရပါသည္။ သဘာဝ သစ္ေမႊးပင္၏ သေဘာသဘာဝမ်ားကုိ ေလ့လာေဖာ္ထုတ္ရန္ သစ္ေမႊးဆီ ျဖစ္ေပၚမႈ အေျခခံ သုေတသန ျပဳခ်က္မ်ားအေပၚ အသုံးခ်လ်က္ လူတုိ႔ ဖန္တီးစုိက္ပ်ဳိးရရွိသည့္ သစ္ေမႊးပင္အား သစ္ေမႊးဆီ ျဖစ္ေပၚေစေသာ မႈိမ်ားေမြးျမဴကာ ေဆးထုိးသြင္းျခင္းျဖင့္ သစ္ေမႊးဆီ ထြက္ရွိသည့္ အပင္ရရွိႏုိင္ ေၾကာင္းသိရပါသည္။ အေကာင္းဆုံး သစ္ေမႊးမွာ အနက္ျဖစ္ၿပီး ေရတြင္ ထည့္ၾကည့္ပါက နစ္ျမဳပ္သြားေၾကာင္း။ ေဒသအလုိက္ သစ္ေမႊး အတန္းအစား ကြဲျပားႏုိင္ၿပီး သစ္ေမႊး ဆီပါဝင္မႈ ရနံ႔ႏွင့္ သိပ္သည္းဆတုိ႔ ကြဲျပားမႈအေပၚ တန္ဖုိးကြာျခားေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
အပင္သက္တမ္း ေလးႏွစ္မွ ေျခာက္ႏွစ္အရြယ္ ေမလေနာက္ဆုံးပတ္ႏွင့္ ဇြန္လအတြင္း မႈိမ်ဳိးထည့္ သြင္းရန္သင့္ေလ်ာ္သည္။ မႈိသြင္းၿပီး တစ္ႏွစ္ၾကာပါက သစ္ေမႊးထုတ္ ယူႏုိင္ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ သစ္ေမႊးတစ္ပင္လွ်င္ သစ္ေမႊးဆီ ကီလုိ ၂ဝ မွ ၄ဝ အထိ ရရွိႏုိင္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ သစ္ေမႊးကို မတ္လမွ ေမလအတြင္း ထုတ္ယူပါက အသင့္ေတာ္ဆုံး ျဖစ္သည္။ သစ္ေမႊးအတန္းအစား ခဲြျခားရာ၌ အထက္တြင္ တင္ျပခဲ့သည့္အတုိင္း သစ္ေမႊးတုံးသည္ အနက္ေရာင္ရွိၿပီး ေရတြင္နစ္ျမဳပ္ပါက ပထမတန္းစားဟု သတ္မွတ္ၿပီး ေရတြင္ေပၚပါက ဒုတိယတန္းစားဟု သတ္မွတ္ပါသည္။
သစ္ေမႊးပင္ေကာင္းျဖစ္ရန္ မႈိမ်ဳိးသန္႔သန္႔ သြင္းေပးရန္ လုိအပ္ပါသည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံ၌ ပင္စည္အေခါက္ကုိ ငါးစင္တီမီတာ အက်ယ္၊ ၃၇ စင္တီမီ တာ အရွည္ခြာ၍ အေပါက္ေဖာက္ၿပီး မ်ဳိးသြင္းရသည္။ သစ္ေမႊးျဖစ္ရန္ လုိအပ္ေသာ Phaeoacrvmonium Parqsiaica မႈိမ်ဳိးသန္႔သန္႔ျဖစ္ရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
ယခုအခါ ျပည္တြင္းရွိ ကုမၸဏီ မ်ားသည္လည္း ေဆးသြင္းနည္းကို ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၿပီျဖစ္၍ စီးပြားျဖစ္ စုိက္ပ်ဳိးေရးကုိ ကုမၸဏီမ်ားေရာ တစ္ဦးခ်င္းပါ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ သစ္ေမႊးပင္ စုိက္ပ်ဳိးေရးကုိ စီးပြားျဖစ္ စုိက္ပ်ဳိးရန္အတြက္ ျပည္ပ ကုမၸဏီ မ်ား စိတ္ဝင္စားမႈရွိလာၿပီး အက်ဳိး တူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ လာေရာက္ ၾကမည္ဟု သိရပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ လာေရာက္ၾကမည့္ ျပည္ပ ကုမၸဏီမ်ားမွာ စင္ကာပူ၊ တ႐ုတ္၊ ထုိင္းႏွင့္ အင္ဒုိနီးရွား စသည့္ႏုိင္ငံမ်ားမွ အေျခစုိက္ ကုမၸဏီ မ်ားျဖစ္ၿပီး ျပည္တြင္း ယူနီဗာဆယ္ ဂ်နရယ္ထရိတ္ဒင္း ကုမၸဏီႏွင့္ အက်ဳိးတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မည္ဟု သိရပါသည္။
တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၊ ဟုိင္နန္ကြၽန္း တြင္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ကခ်င္ျပည္ နယ္မွ မ်ဳိးေစ့မ်ား ယူေဆာင္ စုိက္ပ်ဳိး ၍ ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္လ်က္ရွိ ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ တစ္ေခတ္ဆန္းသစ္လာေတာ့မည့္ ျမန္မာ့သစ္ေမႊး
ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ မည္သည့္ေနရာ ေဒသမဆုိ သစ္ေမႊးကိုစနစ္တက် ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္စုိက္ပ်ဳိးပါက ျဖစ္ထြန္း ေအာင္ျမင္လ်က္ရွိၿပီး အက်ဳိးရလဒ္ ႀကီးမားလွပါသည္။ သဘာဝ ေတာမ်ားတြင္ ေပါက္ေရာက္ေသာ သစ္ေမႊး ပင္မ်ားသည္ ဆယ္ပင္လွ်င္ တစ္ပင္သာ သစ္ေမႊးဆီ ရွိသည္။ ယခုအခါ ေခတ္မီနည္းအရ အပင္တုိင္းကုိ ေဆးသြင္းအဆီ ထုတ္ယူႏုိင္သည္ျဖစ္၍ တုိင္းနယ္ျပည္နယ္အသီးသီး၊ ႏုိင္ငံအႏွံ႕ စုိက္ပ်ဳိးမႈမ်ား ရွိေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ယခုအခါ ရန္ကုန္တုိင္း၊ ပဲခူးတုိင္း၊ တနသၤာရီတုိင္း၊ မႏၲေလးတုိင္း၊ မြန္ျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္ ေနျပည္ ေတာ္တုိ႔တြင္ စီးပြားျဖစ္ေရာ တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ပါ စုိက္ပ်ဳိးေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေနာင္တြင္ သစ္ေမႊး စုိက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အတြက္ ႏုိင္ငံျခားဝင္ေငြ ရွာေဖြေပးသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခု ျဖစ္လာေတာ့မည္ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာ့သစ္ေမႊး တစ္ေခတ္ ဆန္းသစ္လာေတာ့မည္ျဖစ္ပါသည္။
ေမာင္ႏြယ္သန္း
http://www.zaygwet.com/eco_opinion.php?id=83